امروز : یکشنبه ۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ - 2018 April 21
۰۱:۰۶
عزت‌الله الوندی، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات باشگاه خبری فارس «توانا» درباره دلایل رشد چاپ آثار ترجمه نسبت به ...
عزت‌الله الوندی، نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات باشگاه خبری فارس «توانا» درباره دلایل رشد چاپ آثار ترجمه نسبت به تألیف در حوزه ادبیات کودک و نوجوان، بیان داشت: در این زمینه شاید زیاد فکر نکرده باشم اما به نظرم این اتفاق نمی‌افتد یعنی در حوزه تألیف و ترجمه یک نوع روش پایاپای صورت می‌گیرد.وی اضافه کرد: معتقدم در حوزه ادبیات کودک و نوجوان به همان میزانی که آثار ترجمه وجود دارد به همان تعداد نیز تألیف صورت می‌گیرد.
الوندی ادامه داد: در کشور و در برخی از حوزه‌ها نظیر «رمان نوجوان» ضعف‌هایی وجود دارد یعنی سایر کشورها به اندازه کافی به تولید این آثار می‌پردازند اما ما به اندازه کافی به این مقوله نپرداخته‌ایم و اکنون در حال تقویت این حوزه‌ها هستیم.
به گفته وی، برخی از ناشران نظیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و حوزه هنری در تلاش هستند تا با چاپ و انتشار «رمان نوجوان» این خلاء را پر کنند.
* علاقه بسیار ناشران به چاپ کتاب‌های ترجمه/ کتاب ترجمه لقمه‌ای آماده برای ناشر است
نویسنده مجموعه کتاب‌های «داداشی‌ها» معتقد است، ما نمی‌توانیم با آثار سایر کشورها رقابت کنیم یعنی وقتی می‌گوئیم کتاب ترجمه، یعنی اینکه ما با یک دنیا منبع در مقابل یک کشور مواجه هستیم که طبیعی است بضاعت کشور نمی‌تواند با بضاعت یک دنیا رقابت کند اما نویسندگان در حال پر کردن این خلاء‌ها هستند.
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا نویسندگان پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان در کشور به ترجمه آثار روی آورده‌اند، گفت: معتقدم برای رفع تنوع است.
* نویسندگان ایرانی در کارهایشان جسارت ندارند و در آثار‌شان به تزریق خود سانسوری می‌پردازند
نویسنده کتاب «مثل یک خواب عمیق»، بیان کرد: ناشران علاقه‌مند به چاپ کتاب‌های ترجمه هستند و آن نیز به ارائه اندک حق‌التألیف و حق‌الترجمه به نویسنده و مترجم مربوط می‌شود به گونه‌ای دیگر کتاب ترجمه لقمه‌ای آماده برای ناشر است چراکه ناشر برای حق‌التصویر و صفحه‌آرایی هیچ هزینه‌ای را پرداخت نمی‌کند و الگوی کتاب ترجمه همان الگوی کتاب اصلی و اولیه است.
وی معتقد است، نویسندگان خارجی در چاپ کتاب‌های خود جسارت به خرج می‌دهند اما نویسندگان ایرانی در کارهایشان جسارت ندارند و در آثار‌شان به تزریق خود سانسوری می‌پردازند اما نویسندگان خارجی خود سانسوری نمی‌کنند و آثار آنها در کشورشان بدون سانسور چاپ می‌شود.
انتهای پیام/و
نظر شما
آخرین اخبار
پربحث ترین عناوین